ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ. ΤΟ ΡΟΔΟΛΙΒΟΣ

Περιγραφή

Εις την εκπόνησιν της ανά χείρας μελέτης μου παρεκινήθην από την προ δεκαετίας περίπου δημοσιευθείσαν εις την εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Η Μακεδονία» επιστολήν του κ. Νικ. Ανδριώτου, καθηγητού της Γλωσσολογίας εν τω Αριστοτελείω Πανεπιστημίω, καθ' ην το τοπωνύμιον Ροδολείβος, δεν είναι λέξις ελληνική, αλλά σλαυϊκή και ειδικώτερον σερβική, παρά την αντίθετον, υποστηριχθείσαν παρ' εμού, δημοσία, γνώμην, πλήρως τεκμηριωμένην, διά των εις τον "Ομηρον και τους άλλους αρχαίους συγγραφείς παραπομπών, καθ' ας ή λέξις αύτη αποτελείται από τας λέξεις ρόδον και λείβω ή λίβω. Κατά τον μεσολαβήσαντα έκτοτε και μέχρι σήμερον χρόνον δεν έπαυσα αναζητών και άλλας πηγάς, ιδία ιστορικάς, προς απόδειξιν της απόψεώς μου, ότι το τοπωνύμιον Ροδολείβος έχει ελληνικήν γλωσσικήν προέλευσιν, ώς και ιστορίαν. Και επειδή κατά το αρχαίον απόφθεγμα του Μενάνδρου «έρχεται τ' αληθές εις φώς ενίοτ' ου ζητούμενον», ηυτύχησα ν' αποκτήσ την έξοχον μελέτη του διαπρεπούς Γάλλου αρχαιολόγου κ. Πώλ Κολλάρτ, υπό τον τίτλον «Οι Φίλιπποι», πόλις της Μακεδονίας από των αρχών μέχρι της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, δημοσιευθείσαν εν Παρισίοις το 1937 (γαλλιστί) - και εξ αυτής ως αφετηρίας ώρμήθην διά την αναζήτησιν και άλλων πηγών προς ολοκλήρωσιν της τοιαύτης προσπαθείας μου. Εν τέλει, χάρις εις την ευγενή και πρόθυμον συμπαράστασιν των κ.κ. Αλκιβιάδου Προβατά, διευθυντού της Βιβλιοθήκης της Βουλής, του προϊσταμένου εν τη Μπενακείω Βιβλιοθήκη, ήτις και αύτη τυγχάνει παράρτημα της βιβλιοθήκης της Βουλής και του κ. GEORGΕS DΑUΧ, διευθυντού της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, οίτινες έθεσαν ευγενώς και προθύμως εις την διάθεσίν μου τα σχετικά με το θέμα μου συγγράμματα, των ως άνω Βιβλιοθηκών, ηδυνήθην να ενημερωθώ πλήρως και ολοκληρώσω την τοιαύτην από ετών αρξαμένην προσπάθειάν μου διά την ανεύρεσιν της ορθής λύσεως. (Απο τον πρόλογο του βιβλίου)