ΒΙΒΛΙΑ>ΤΕΧΝΕΣ>ΘΕΑΤΡΙΚΑ>ΘΕΑΤΡΟ
ΚΩΔΙΚΟΣ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: BTHIPS9120X3
ΤΖΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΠΟΡΚΜΑΝ
Συγγραφέας: ΙΨΕΝ ΕΡΡΙΚΟΣ / IBSEN HENRIK
Μετάφραση: ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ ΛΕΩΝ
Χαρακτηριστικά
• ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: | ΙΨΕΝ ΕΡΡΙΚΟΣ / IBSEN HENRIK |
• ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ: | ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ ΛΕΩΝ |
• ΚΩΔΙΚΟΣ EXLIBRIS: | BTHIPS9120X3 |
• ΣΕΛΙΔΕΣ: | 120 |
• ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: | 19X14cm |
• ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: | ΧΑΡΤΟΔΕΤΟ |
• ΕΚΔΟΤΗΣ: | ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ |
• ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: | ΘΕΑΤΡΟ |
• ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: | Πολύ καλή |
• ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: | 19?? |
• ΓΛΩΣΣΑ ΒΙΒΛΙΟΥ: | Ελληνικά |
• ΘΕΜΑ: | ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ, ΔΡΑΜΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ |
Περιγραφή
ΔΡΑΜΑ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
Ο «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» (John Gabriel Borkman) αποτελεί το προτελευταίο έργο του μεγάλου δραματουργού. Γραμμένο το 1896, εποχή εκβιομηχάνισης της Νορβηγίας και ανάπτυξης της αστικής της τάξης, προβάλλει τον διψασμένο για εξουσία και δύναμη ανθρώπινο χαρακτήρα που δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στην πραγματοποίηση των μωροφιλοδοξιών του για να κατακρημνισθεί στο τέλος, αφού έχει φέρει σε απελπισία και δυστυχία τους γύρω του. Ο ιδεολόγος αλλά και άμετρα φιλόδοξος γιος μεταλλωρύχου Τζων Γαβριήλ διαλύει τον ερωτικό δεσμό που έχει με την Έλλα και παντρεύεται τη δίδυμη αδελφή της Γκούνχιλντ με την οποία αποκτά ένα γιο, τον Έρχαρτ. Γίνεται διευθυντής τράπεζας, στιγματίζεται από οικονομικές ατασθαλίες και οδηγείται στη φυλακή για οκτώ χρόνια. Μετά την αποφυλάκισή του απομονώνεται εκουσίως σ’ ένα δωμάτιο του σπιτιού για άλλα οκτώ χρόνια, όπου τριγυρνά σαν άρρωστος λύκος σε κλουβί. Οι μόνοι που τον επισκέπτονται είναι: ένας κατώτερος υπάλληλος τράπεζας, ο Βίλελμ Φόλνταλ, καλόψυχο ανθρωπάκι, πειθήνιο και άβουλο που υπομονετικά περιμένει ν’ αναγνωρισθεί ως ο μεγάλος ποιητής του ενός ποιήματος (πρόκειται για τον εκ διαμέτρου αντίθετο χαρακτήρα του Μπόρκμαν), και η κόρη τού Φόλνταλ, Φρίντα, ένα δροσερό κορίτσι 15 χρονών, μαθήτρια πιάνου, που τέρπει τον πρώην μεγάλο τραπεζίτη παίζοντας στο πιάνο τον «Χορό του Θανάτου». Ο Μπόρκμαν θα έλθει αντιμέτωπος με την ψυχρότητα της γυναίκας του, την αμείλικτη κριτική της κουνιάδας του και την αδιαφορία του γιου του. Ο τελευταίος, ερωτευμένος με τη μεγαλύτερή του ζωντοχήρα Φάννυ Βίλτον, θα τους εγκαταλείψει θέλοντας να ζήσει τη ζωή του· τους ακολουθεί και η μικρή προστατευομένη τής Φάννυ, η Φρίντα Φόλνταλ. Το έργο βασίζεται σ’ ένα υπαρκτό ιψενικό τρίγωνο (Γκούνχιλντ, Μπόρκμαν, Έλλα), ενώ υπονοεί ένα δεύτερο μελλοντικό (Φάννυ, Έρχαρτ, Φρίντα).
Ο «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» (John Gabriel Borkman) αποτελεί το προτελευταίο έργο του μεγάλου δραματουργού. Γραμμένο το 1896, εποχή εκβιομηχάνισης της Νορβηγίας και ανάπτυξης της αστικής της τάξης, προβάλλει τον διψασμένο για εξουσία και δύναμη ανθρώπινο χαρακτήρα που δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στην πραγματοποίηση των μωροφιλοδοξιών του για να κατακρημνισθεί στο τέλος, αφού έχει φέρει σε απελπισία και δυστυχία τους γύρω του. Ο ιδεολόγος αλλά και άμετρα φιλόδοξος γιος μεταλλωρύχου Τζων Γαβριήλ διαλύει τον ερωτικό δεσμό που έχει με την Έλλα και παντρεύεται τη δίδυμη αδελφή της Γκούνχιλντ με την οποία αποκτά ένα γιο, τον Έρχαρτ. Γίνεται διευθυντής τράπεζας, στιγματίζεται από οικονομικές ατασθαλίες και οδηγείται στη φυλακή για οκτώ χρόνια. Μετά την αποφυλάκισή του απομονώνεται εκουσίως σ’ ένα δωμάτιο του σπιτιού για άλλα οκτώ χρόνια, όπου τριγυρνά σαν άρρωστος λύκος σε κλουβί. Οι μόνοι που τον επισκέπτονται είναι: ένας κατώτερος υπάλληλος τράπεζας, ο Βίλελμ Φόλνταλ, καλόψυχο ανθρωπάκι, πειθήνιο και άβουλο που υπομονετικά περιμένει ν’ αναγνωρισθεί ως ο μεγάλος ποιητής του ενός ποιήματος (πρόκειται για τον εκ διαμέτρου αντίθετο χαρακτήρα του Μπόρκμαν), και η κόρη τού Φόλνταλ, Φρίντα, ένα δροσερό κορίτσι 15 χρονών, μαθήτρια πιάνου, που τέρπει τον πρώην μεγάλο τραπεζίτη παίζοντας στο πιάνο τον «Χορό του Θανάτου». Ο Μπόρκμαν θα έλθει αντιμέτωπος με την ψυχρότητα της γυναίκας του, την αμείλικτη κριτική της κουνιάδας του και την αδιαφορία του γιου του. Ο τελευταίος, ερωτευμένος με τη μεγαλύτερή του ζωντοχήρα Φάννυ Βίλτον, θα τους εγκαταλείψει θέλοντας να ζήσει τη ζωή του· τους ακολουθεί και η μικρή προστατευομένη τής Φάννυ, η Φρίντα Φόλνταλ. Το έργο βασίζεται σ’ ένα υπαρκτό ιψενικό τρίγωνο (Γκούνχιλντ, Μπόρκμαν, Έλλα), ενώ υπονοεί ένα δεύτερο μελλοντικό (Φάννυ, Έρχαρτ, Φρίντα).