Περιγραφή
Σχέδιο κουβερτούρας: Αναγνωστακη Νόρα
Ο Παύλος Παπασιώπης γεννήθηκε στην Κοζάνη. Σπούδασε πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες στο Παρίσι. Εργάστηκε στο Παρίσι ως το 1932 και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με τη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη δημόσια και ιδιωτική Εκπαίδευση. Διετέλεσε διευθυντής της γραμματείας του κινηματογραφικού φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης από την έναρξή του ως το 1971. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1958 με τη δημοσίευση του διηγήματος Πολεμική περιπέτεια στο λογοτεχνικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης Νέα Πορεία, όπου βρίσκεται δημοσιευμένο το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού έργου του. Το 1962 εξέδωσε την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Η αίθουσα και δέκα χρόνια αργότερα τη συλλογή Η εκτροπή, με την οποία ολοκλήρωσε την έκδοση του αφηγηματικού του έργου. Παράλληλα από το 1959 ασχολήθηκε συστηματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση. Στο λογοτεχνικό έργο του Παύλου Παπασιώπη κυριαρχεί το βιωματικό στοιχείο, με έμφαση στις εμπειρίες του συγγραφέα από την περίοδο του μεσοπολέμου. Με επιρροές από το έργο του Φραντς Κάφκα αλλά και του Έντγκαρ Άλαν Πόε, του Κολριτζ, του Γκυ ντε Μωπασάν, ο Παπασιώπης εξέφρασε την αγωνία μπροστά στο αδιέξοδο της ανθρώπινης συνείδησης, όπως αυτό προκύπτει από τις δύσκολες συνθήκες ζωής και το αίσθημα ευθύνης του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Ανάλογος είναι και ο προβληματισμός που τον οδήγησε στην επιλογή και τη διαδικασία των μεταφράσεών του. Σταθερά προσανατολισμένος προς την πρωτοπορία της γαλλικής λογοτεχνίας και φιλοσοφικής και πολιτικής σκέψης της εποχής του μετέφρασε με συνέπεια έργα των Ιονέσκο, Σαρτρ, Kαμύ, Κάφκα, Μούζιλ, Κίρκεγκορ, Μπλανσώ, Σταρομπίνσκι και άλλων.